Ooit al eens stilgestaan bij de volgende instructies in een vliegtuig: in het geval de druk in de cabine wegvalt, komen er automatisch zuurstofmaskers naar beneden... Ouders die reizen met kinderen dienen eerst hun eigen zuurstofmasker op te zetten, voor ze hun kinderen helpen.
Een mooi voorbeeld van het feit dat je moet zorgen dat je zelf ok bent, voordat je voor anderen kunt zorgen. Vaak wordt dat egoïstisch of juist niet-spiritueel gevonden, maar je kunt anderen maar moeilijk helpen als je zelf ongemotiveerd, moe of ziek bent. Ik ben geen moeder, maar ik kan me voorstellen dat het eerste wat een moeder doet, is ervoor zorgen dat haar kinderen in orde zijn. Het simpele feit dat ouders er in een vliegtuig aan worden herinnerd eerst hun eigen zuurstofmasker te pakken, bewijst dat misschien wel. Het is onnatuurlijk voor een moeder om eerst aan zichzelf te denken, maar als er iets met haar gebeurt, begint het kind niets. In dit voorbeeld is het heel duidelijk dat het belangrijk is om eerst voor jezelf te zorgen voor je anderen kunt helpen. Er zit een diepere spirituele wijsheid achter deze veiligheidsinstructie in het vliegtuig.
Iedereen zal dit bovenstaand voorbeeld accepteren, maar het wordt heel anders wanneer we dit toepassen op een drukke baan, waarin iemand maar blijft geven en maar doorgaat. Om me heen merk ik dat veel mensen moe zijn en langzaam opbranden. Een keertje op tijd naar bed lukt nog wel, maar echt goed uitrusten en tijd voor zichzelf, schiet er steeds vaker bij in. Er lijkt geen gemakkelijke manier uit de rat race. Veel van die mensen erkennen dat ze in hun baan niet (meer) op hun plek zitten en dat ze liever iets anders zouden gaan doen. Het is echter lastig om te stoppen, ‘omdat er nu eenmaal gewerkt moet worden’ of omdat er ‘niet zomaar iets anders langskomt’. Dat mag dan wel waar zijn, maar met opbranden op je werk doe je helemaal niemand een plezier. Iedereen heeft talenten en als daar geen beroep op wordt gedaan of er ontstaan conflicten, dan gaat het uiteindelijk niet goed. De beste manier om er voor anderen te zijn en om je werk met veel energie en succes te kunnen doen, is datgene te doen waar je passie ligt. Waar je blij en warm van wordt en waar je batterij van oplaadt, hoe lang je ook bezig bent. Als je je passie volgt, krijg je energie. Tijd verloopt opeens heel anders en een uur voelt als minuten. Als je iets doet wat je vervelend vindt, is het precies andersom. Dat maakt het dus wel de moeite waard om in jezelf te investeren als je nog niet precies weet wat je passie is.
Een interessant perspectief hierop komt van Anita Moorjani, een vrouw die erg ziek is geweest en een bijna-doodervaring heeft gehad. Ze vertelt dat haar ziekte haar heeft geleerd dat ze niet ‘in touch’ was met wie ze werkelijk was. Ze was altijd maar bezig met anderen te pleasen en het ze naar de zin te maken, waardoor haar ziel - naar eigen zeggen - in een soort identiteitscrisis terecht kwam. Nu ze een tweede kans heeft gekregen, leeft ze haar leven zonder angst. Het beste dat iemand volgens haar kan doen, is zichzelf en zijn emoties goed te leren kennen.
Als je maar doorgaat in je leven, zonder afstand te nemen of te pauzeren, weet je soms niet meer of je nog op de juiste weg bent. Als je steeds vermoeider wordt, of zelfs ziek wordt, kan het zijn dat je innerlijke wijsheid je probeert te vertellen dat er iets anders nodig is. Veel mensen besteden daaraan geen aandacht en horen die stem niet meer. En dat is jammer, want als je stil bent, kan je ziel spreken. Sommigen noemen het inspiratie, de innerlijke stem, het hogere zelf, of spirituele gidsen. Waar het ook vandaan komt, er is een boel wijsheid beschikbaar als je weet te luisteren. Door te mediteren en stil te zijn komen nieuwe ideeën naar boven voor zaken waarin je vast liep, en komen als vanzelf antwoorden naar boven op vragen die je had. Je innerlijke wijsheid kan vrijkomen en een positieve draai geven aan je leven.
Stil worden kan lastiger zijn dan het lijkt, want als je probeert te mediteren, komen opeens tientalen gedachten in je hoofd naar boven die strijden om voorrang en aandacht. Je hoofd is dan alles behalve rustig. Het kan even duren voordat je echt stil wordt vanbinnen. Het kan ook lastig zijn om stil te worden omdat je merkt dat je intuïtie nieuwe dingen voorstelt, die je onrustig maken. Je hebt namelijk niet per se zin of tijd om iets te veranderen, of je weet niet hoe je dat moet aanpakken. Het idee om het rustiger aan te gaan doen op het werk, wordt echt niet zomaar door iedereen geaccepteerd. Het gevoel dat je iets heel ander zou willen doen, kan stress geven, omdat je niet zomaar je baan kunt opzeggen. Misschien weet je heel goed wat je passie is, maar ben je bang dat je daar geen geld mee kunt of mag verdienen. Al die gevoelens kunnen naar boven komen, en het ego zal flink van zich laten horen en alles becommentariëren (kan niet, mag niet, is stom, lukt toch niet, etc..). Het ego heeft als doel om je te beschermen tegen kritiek en pijn. Het zal niet zomaar opzij gaan en grote veranderingen toejuichen. En dus hoor jij jezelf allerlei argumenten aandragen waarom iets niet kan. En zo gaat je wens weer even naar de achtergrond, tot de volgende keer dat ze zich kan laten horen. Als je nooit stopt en luistert, word je intuïtie stiller en stiller, tot ze niet meer hoorbaar is. Alleen door vol te houden, zul je slagen. Dat betekent regelmatig rust nemen, om te mediteren, een wandeling te maken in de natuur, of te sporten. Als je je hoofd maar tot rust kunt brengen en die zachte, innerlijke stem een kans kunt geven.
Denk niet dat een vervuld, magisch leven niet bereikbaar is, omdat je dat niet verdient, niet kunt of niet goed genoeg bent. Stel je liever voor hoeveel mensen iets nodig hebben…zoveel verschillende dingen…en dat jij iemand helpt met wat jij te bieden hebt. Dat zou heel mooi zijn. En wat als het er meer dan één zouden zijn? Zou dat niet geweldig zijn? Waarom zou je het niet proberen. Je kunt een grotere impact hebben dan jezelf denkt. Zeker als je het pad volgt dat speciaal voor jou is bedoeld. Vraag jezelf af wat jij hebt bij te dragen aan de wereld. Als je vindt wat dat is - iets waar je echt blij van wordt - ben je op je best en gezondst.